Maandag 8 januari was de dag van mijn laatste consult bij dr Van den Bent. Hij had al voorspeld dat ik zijn pensionering nog mee zou maken en dat is ook waarheid geworden. Binnenkort gaat ook hij met pensioen, mijn volgende afspraak valt daarna en dus was het tijd voor afscheid.

Tijd om terug te kijken. Hij vertelde dat hij wel meer patiënten zoals ik had gewenst, “om te laten zien hoe het ook kan”. Verder merkte hij humoristisch op dat hij eigenlijk niets voor mij had gedaan, alle scans waren immers “ongewijzigd”. Ik verzekerde hem dat hij mij altijd een veilig gevoel had gegeven en natuurlijk een grandioze brief had geschreven. Hij was in elk geval iemand die ik nooit meer zou vergeten. Dat is wederzijds, zei hij. Ik sprak uit dat ik hem erg dankbaar was, maar niet zo erg (hier begon hij al te lachen en vulde aan …als de chirurg… en we lachten allebei).

Zo kwam dr Fujii ook weer in beeld. Het toeval wilde dat dr Van den Bent en dr Fujii elkaar nog in december 2023 hadden ontmoet op een congres in Niigata. “We hebben het nog over je gehad”, zei hij, “en we hebben ons samen verbaasd”.

Zo werd het al met al een emotioneel afscheid. Op verzoek van Yukiko werd het vastgelegd op ook door haar genomen foto die hier ook wordt afgebeeld.

Dr Van den Bent laat mij niet aan mijn lot over. Hij heeft zich gebogen over zijn opvolging en besloten dat het stokje wordt overgenomen door dr Marjolein Geurts (zie op deze pagina haar profiel). Ze was zo vriendelijk om even aan te schuiven om kennis te maken, dit verliep veelbelovend. Zo hoop ik met mijn nieuwe arts de komende jaren verder te gaan met overleven. De eerste afspraak voor controle met MRI zal zijn over 6 maanden.

En weer is er sinds het laatste bericht (dat was n.a.v. een MRI op 4 september 2020) geruime tijd in dit geval ruim drie jaar voorbij gegaan. Ik ben er nog.

Mijn werk als advocaat werd wel steeds moeizamer met als dieptepunt een zitting op 21 november 2022 – saillant: één dag voor mijn 60e verjaardag – waar ik het tempo opeens niet kon bijbenen en toen de volgende dag bleek dat ik een door mij geplaatst regelingsbod compleet was vergeten besloot ik dat het zo niet verder kon. De 50% arbeidsongeschiktheid was geen juiste afspiegeling van mijn gezondheidstoestand. Vanaf dat moment koerste ik in een rechte lijn af op 100% afkeuring of anders gezegd op het UWV dat ik daarvan moest overtuigen.

Eerste stap daarvoor is naar de bedrijfsarts (BA) van DAS, mijn werkgever. Grappig was dat ik aanvankelijk geen afspraak kon maken omdat de BA geen dossier van mij had. Volgens DAS was ik niet ziek. Voor de eerste 50% was ik immers al in 2016 ontslagen. Eerste taak was een kennismakingsgesprek met de (externe) BA in Amsterdam.

De BA maakte duidelijk dat mijn wens alleen via hem kon worden verwezenlijkt. 100 % AO (in jargon de IVA – dat staat voor Inkomensvoorziening Volledig Arbeidsongeschikten – ) kan alleen worden aangevraagd met toestemming van de BA. Eerste doel was dus hem te overtuigen. Daar kwam mijn specialist prof. Dr. Van den Bent ten tonele. Van zijn brief zou veel afhangen. Om de ontknoping maar meteen op tafel te leggen: de brief van 21 februari 2023 was dermate sterk dat de BA niet anders kon dan zich akkoord verklaren met de aanvraag. Ook het UWV kon hier niet tegen op en het resultaat was dat ik op 2 mei 2023 per 12 januari (de dag dat ik mij maar eens had ziekgemeld) volledig was afgekeurd.

Kortom ik mag mij verheugen in mijn pensioen met 61. Veel is hiermee veranderd. Ik hoef mij niet meer te bekommeren om googelende cliënten en stop daarom met met mijn verhullende pseudoniem. Mijn echte naam is André Mes, aangenaam kennis te maken!

Onderstaand de brief van dr. Van den Bent